Vraag. Zorgt een vast voornemen (i.e. intentie) om het vasten te verbreken, zonder te eten of te drinken, ervoor dat de vastende zijn vasten heeft gebroken?
Antwoord. Het is welbekend dat vasten een combinatie is van an-Niyyah (de intentie) en het laten (i.e. het opgeven van zaken). De persoon heeft het voornemen (intendeert) om met zijn vasten dus dichter bij Allaah ('azza wa jall) te komen, door de zaken die het vasten verbreken te laten (op te geven). En indien hij dus vastberaden is om het (vasten) daadwerkelijk te stoppen, dan is het vasten (daarmee) ongeldig geworden. Indien het echter tijdens de Ramadaan gebeurd, dan is het verplicht voor hem om zich af te houden van eten, drinken en sexuele gemeenschap totdat de zon onder gaat. Omdat eenieder die zijn vasten verbreekt zonder (geldig) excuus, zich moet afhouden (van de zaken die het vasten ongeldig maken) en het (later) inhalen. Indien de persoon echter niet vastberaden was (om te stoppen), maar twijfelde, dan is het een zaak van meningsverschil onder de geleerden:
- Sommigen onder hen zeggen: zijn vasten is ongeldig geworden; omdat twijfel tegengesteld is aan vastberadenheid.
- En anderen onder hen zeggen: het is niet ongeldig geworden; omdat de basisprincipe is, dat de (oorspronkelijke) intentie (geldig) blijft totdat hij vastberaden is om het (vasten) te verbreken en het te beeïndigen. En dit is bij mij de juiste mening, omdat die (mening) sterker is.
En Allaah weet het het best.
Fataawaa arkaan al-Islaam, vraag 409 (blz 466) - li fadielati sh-Shaykh Muhammad bin Saalih al-'Uthaymien
[http://sincerehearts.nl/boeken/FataawaaArkaanAlIslaamUthaymien.pdf]
|
|
Site Admin
Geregistreerd op: 09 Nov 2006
Berichten: 138
|