De regelgevingen (concessies) van het reizen [1] beginnen, wanneer iemand de stad heeft verlaten. Indien iemand de stad waar hij verblijft (i.e. woont) heeft verlaten, door het bebouwde gebied van de stad te verlaten, dus de gebouwen (van de stad) te passeren (te verlaten), dan beginnen de regelgevingen omtrent het reizen in zijn geval; zoals het verkorten van de gebeden en het (overdag) verbreken van het vasten tijdens de maand Ramadan etc. . Wat degene betreft die nog binnen het bebouwde gebied (van de stad) is (i.e. tussen de gebouwen), dan zijn de regelgevingen (concessies) van het reizen voor hem nog niet begonnen. Hij dient de gebeden volledig en op de voorgeschreven tijden te bidden wanneer hij binnen het bebouwde gebied is, zoals de bewoners (van de stad), aangezien zijn reis nog niet werkelijk is begonnen. Zelfs als hij van de ene buurt naar de andere buurt gaat op weg naar (het begin van) zijn reis, dan wordt hij (nog) niet beschouwt alszijnde een reiziger, totdat hij alle gebouwen en het bebouwde gebied van de stad is gepasseerd.
Al-Muntaqaa min fataawaa ash-Shaykh al-Fawzaan (3/62,63)
[1] De concessies bij het reizen van bepaalde afstanden
أحكام السفر تبدأ بالخروج من البلد ، إذا خرج الإنسان من بلد إقامته ؛ بأن فارق عامر البلد ؛ أي : فارق البنيان ؛ فإنها تبدأ أحكام السفر في حقه ؛ من قصر الصلاة والفطر في رمضان وغير ذلك من أحكام السفر ، أما من كان داخل البنيان : فإنه لا تبدأ في حقه أحكام السفر ،
وإذا وجبت عليه الصلاة وهو في داخل البنيان : فإنه يصليها تمامًا وفي وقتها ؛ كالحاضرين ؛ لأنه لم يبدأ السفر في حقه ، حتى ولو انتقل من حارة إلى حارة في طريقه إلى السفر ؛ فإن هذا لا يعتبر مسافراً ، حتى يخرج من جميع البنيان ومن عامر البلد
( 3 / 62 ، 63 ) المنتقى من فتاوى الشيخ الفوزان
|
|
Site Admin
Geregistreerd op: 09 Nov 2006
Berichten: 138
|
